Leerjaar 3

Manage Your Talent

Even voorstellen 

Hoi! Welkom bij mijn porfolio over mijn derde leerjaar als HRM studente aan de Fontys te Eindhoven. In mijn portfolio neem ik jullie mee gedurende mijn ontwikkeling het afgelopen jaar. Het portfolio is op basis van chronologische volgorde opgezet. 

Namens, Marloes van der Vleuten

Minor Vic, Spain (Barcelona)

Het eerste en tweede semester heb ik ervoor gekozen om mijn minor te gaan volgen in Spanje. Op 7 september startte mijn avontuur op het vliegveld in Eindhoven. Nog geen twee weken daarvoor had ik besloten om op dit avontuur te gaan. In die twee weken daarvoor moest er dus nog snel afscheid genomen worden van mijn vriendinnen en familie. In mijn blog voor Manage Your Talent neem ik je mee naar de start van mijn avontuur in Spanje tot een jaar laten tijdens mijn stageperiode weer terug in Nederland. Gedurende dit jaar heb ik veel ontwikkeling doorgemaakt. Ten opzichte van andere jaren kan ik zeggen dat ik dit jaar toch wel de grootste ontwikkelingen heb doorgemaakt. 

Ervaring Spanje 

Minor Study Abroad Assignment 

Aan het einde van mijn ervaring in Spanje heb ik een kort verslagje geschreven (in het Engels). Dit is geschreven voor de volgende Erasmustudenten die graag hun Minor in Vic willen volgen. Lees het gerust als je het interressant vind. 

Last semester I went to Vic in Catalonia in Spain. Two weeks before the department decided to go abroad. Because of the Covid situation, there was traveling advice that 2 weeks before the department changed to Yellow. This means that I was able to go abroad. And I can tell you, I never regret my choice to go abroad. Because of my late decision, I didn't rent a place for this semester. I just went to Vic and rented an Airbnb for the first few nights with a dutch girl, Bregtje. We didn't know each other before in the Netherlands, but in the end, we started a really close friendship. Together we were looking for a place to rent and moved in by an apartment we found. The day after I arrived was the orriëntation days. In those days I saw all the Erasmus students. Making contact with each other was so easy. The first few weeks I met so many new people. And what I really liked about it, was that all the Erasmus Students had the same goal. Everyone just wanted to have an amazing time and experience. The first month went really fast and was really busy. Most of the time, after school, we went to the City arms or Norton bar. We also met a lot after school, so we did dinners together. The most surprising thing was that nobody had a bicycle. Everybody moved there by car or foot. I needed to walk 20 minutes from school to the university every day, but I got pretty soon used to it. The other Erasmus Students lived close to the school. So that I didn't have a car was not a problem in Vic. And it was pretty easy to go by bus or train to Barcelona. But to see around it is really nice to have a car. But happily, there were a few Erasmus students by car. Because of the cars, we did a road trip along the coast to the South to Faro in Portugal. With 15 Erasmus Students in 3 cars, we did this amazing trip. This is a moment I will never forget. I also did a trip to Valencia and Madrid, these were really nice places where you should really go! A place I also recommend is Montserad, it is a place with a beautiful view. Good to know is that you can only go here by car. Also good to know, is to purchase a credit card. For all the aiBnB's we booked, we needed a credit card. Also for tickets for matches in Barcelona, we needed a credit card. I can describe my time in Vic as an unforgettable experience that nobody can take away from me. Vic is maybe not the most beautiful place I saw in Spain, but because it was a Village I felt really safe and at home here. I also really liked the clubs in Vic. Especially, I really liked ''Les Carpes''. In this club, you really meet local people from the University of Vic. I really liked that. Because it was smaller, we really felt like a family with each other. Norton managed so many things for the Erasmus Family, so we really felt like a group. Besides the incredible experiences I improved my English and learned a lot in school, I also learned a lot about other cultures. Because of the Erasmus People, I met around the world, I came in contact with a lot of different cultures. I also learned a lot about the culture in Spain. I learned to react and handle new situations. I learned to get out of my comfort zone. I learned to be open-minded. So I learned a lot... Because of these experiences I have a different way of thinking in life. In the beginning, I was really afraid to miss a lot of things in the Netherlands, but eventually, I was not even thinking a lot about my home. I met so many new people that I didn't even have time to miss home. At that moment I was really busy making my new home in Vic. All in all, it was a time I will never forget. If you ever have the opportunity to go abroad, my advice is to take this chance. These memories with new people you will never forget. Good luck with your adventure! 

Persoonlijke ontwikkeling in Spanje 

Als ik terugkijk op mijn minor in Spanje, kijk ik terug op een prachtig avontuur. Ik heb daar ontzettend genoten, leuke dingen gedaan en veel nieuwe mensen leren kennen van verschillende culturen. Naast de feestjes, vakantie vieren en veel vrije tijd heb ik daarnaast ook veel moeten doen voor school. Er was daar een internationale school genaamd; University of Vic, waar ik les volgde tussen voornamelijk Spaanse (ofja Catalaanse) studenten en enkele internationale studenten. Op deze school waren er veel deadlines en vonden er bijna iedere week toetsen plaats. Hier werd van je verwacht dat je iedere les aanwezig was. Het was dus ook iedere dag hard werken om de 30ECT's binnen te halen. Op deze school was er niet alleen aandacht voor het resultaat wat je liet zien op de eindtoets, maar ging het voornamelijk om wat je liet zien tijdens de lessen. Door de studenten werd er daarom tijdens de lessen goed meegedaan met de les. 

Het belangrijkste doel met mijn minor in Spanje was het bevorderen van mijn Engels. En ja, dat is zeker gelukt! Voor mijn minor in Spanje was ik ontzettend slecht in Engels. Ik heb altijd moeite gehad met de taal en kreeg het niet onder de knie om het te beheersen. Doordat ik daar woonde werd ik verplicht iedere dag Engels te spreken, zowel op school als in mijn vrije tijd. Ik heb me dus geprofessionaliseerd door middel van het vloeiend spreken van de Engelse taal. Deze positieve ontwikkeling is nuttig voor de toekomst en komt zeker te pas in het HR-werkveld. 

Daarnaast brengt dit avontuur naar Spanje nog meer positieve ontwikkelingen met zich mee. Voordat ik vertrok naar Spanje stond ik niet echt open voor nieuwe dingen. Ook van andere culturen wist ik vrijwel niets af. Vanuit leerjaar 2; Develop Your Talent had ik als leerdoel mezelf meer open te stellen naar andere. Aan het einde van mijn avontuur kan ik ook zeker zeggen dat ik nu meer opensta voor nieuwe dingen.

Een open-minded persoon zal veel sneller nieuwe dingen ontdekken en in aanraking komen met andere personen. Door je grenzen te verleggen kom je erachter dat er ook veel andere leuke dingen zijn in het leven.  

In de kenmerken waar een open-minded persoon over beschikt, herkende ik mezelf niet in:

- Je hebt een groot inlevingsvermogen

- Je bent nieuwschierig

- Je luistert goed

- Je staat open voor nieuwe dingen

- Je doet je eigen ding, maar weet dat er meer is

- Je plaatst mensen niet in hokjes

- Je wereldbeeld is realistisch

- Je generaliseerd niet

- Je accepteert iedereen zoals hij/zij is

- Je durft jezelf te zijn

De zinnen die grijs zijn gedrukt ben ik in leerjaar 2 mee aan de slag gegaan, en kon ik zeggen dat ik op die gebieden al open-minded was. De rest van de uitspraken zijn groengedrukt en ben ik tijdens mijn minor in Spanje mee aan de slag gegaan. Als ik terugkijk op mijn minor in Spanje kan ik concluderen dat ik echt heel open-minded ben geworden. 

Leerdoelen stage 

Voor mijn stage had ik voor mezelf leerdoelen opgesteld: 

 - Kennis verbreden: Daarnaast wil ik mijn kennis op HR vlak verbreden en verder ontwikkelen. 

- Proffesionaliseren: Tijdens mijn stage bij Shoots & More wil ik mezelf verder proffesionaleren op het gebied van HR. 

 - Ervaring opdoen: Tijdens mijn stage wil ik ervaring en kennis opdoen op het gebied van HR. Aangezien het mijn eerste stage is richting HR, heb ik nog geen HR kennis op kunnen doen in de praktijk. Mijn leerdoel is daarom het opdoen van deze ervaring. 

 - Verdiepen: Tijdens mijn stage hoop ik erachter te komen welke richting van HR ik op wil. Deze stage sprak mij aan wegens het brede HR-takenpakket waar ik van mag proeven. Mijn leerdoel is om erachter te komen welke richting van HR mij het meest aanspreekt en waar dus ook mijn interesses liggen. Indien ik inzicht heb ik mijn interesses, kan ik een keuze maken op welk HR vlak ik stage wil lopen. Ik vind het belangrijk om zo snel mogelijk te weten welke richting ik met HR op wil. 

Stage bij Shoots & More 

Mijn 3e jaar heb ik stage gelopen bij Shoots & More. Het hoofdkantoor van deze organisatie is gevestigd in Hedel. Het is opgericht in den Bosch, en is momenteel uitgegroeid tot 9 vestigingen verspreid over het hele land. Zonder een beeld te krijgen van de organisatie heb ik vanuit Spanje de keuze en beslissing gemaakt om hier stage te lopen. Aangezien het een videogesprek was van 10 minuten heb ik nauwelijks iets gezien van de organisatie. Destijds had ik ook een goede sollicitatie gehad bij een heel groot bedrijf Vanderlande. Na veel overwegen heb ik uiteindelijk toch de keuze gemaakt om stage te gaan lopen bij Shoots & More. De reden hiervan is omdat ik veel wilde leren en erachter wilde komen welke richting van HR ik op wil. Ik dacht dat ik in een kleinere organisatie meer zou leren omdat je in een kleinere organisatie meer verantwoordelijkheid krijgt. Daarnaast kwam ik op de HR afdeling te zitten samen met één andere HR-medewerker. Op deze manier was ik samen met mijn stagebegeleidster verantwoordelijk voor de gehele HR-afdeling. En kon ik naar verwachting meekijken op alle vlakken van HR. Met een goed vertrouwen ging ik stagelopen bij 'de leukste' en grootste fotostudio van Nederland. Tijdens deze stage kreeg ik veel verantwoordelijkheid. Achteraf klopte mijn verwachtingen met de werkelijkheid dat ik veel verantwoordelijkheid kreeg en veel kon leren. Ook ben ik erachter gekomen welke HR vlakken mij niet liggen en ik dus ook niet in verder wil. Daarentegen pakte de stage toch minder leuk uit dan verwacht. De werkzaamheden vielen tegen doordat ik erachter kwam dat werken op de HR afdeling niet helemaal bij mij past. Daarnaast ervaarde ik zelfs te veel verantwoordelijkheid. Indien mijn stagebegeleidster er niet was, was ik verantwoordelijk voor de gehele HR-afdeling. De gezellige sfeer die ik had verwacht in een kleine organisatie viel hier helaas ook tegen. De manager van de marketing was ook redelijk nieuw en ervaarde het uiteindelijk zo slecht waardoor ze ontslag had ingediend. De sfeer was hierdoor erg slecht in de organisatie. Daarnaast was er op het hoofdkantoor iemand aangenomen voor het beantwoorden van de mails en telefoontjes. Ze had ontslag genomen bij haar huidige baan om in dienst te komen bij Shoots & More. Deze nieuwe werknemer deed het super en pakte alles juist te snel en goed op. Maar op een gegeven moment had de organisatie besloten dat de functie toch overbodig was. Hier was vanuit de organisatie niet goed nagedacht, en de functie stond al een jaar open. Na alle moeite die we hebben gedaan om iemand te vinden en om haar dingen te beloven die het bedrijf haar kan bieden, bleken allemaal niet waargemaakt te kunnen worden. Deze normen en waarden sloten niet aan bij mij. Ik vond het moeilijk om te zien hoe ze zomaar iemand konden ontslaan, zonder daar enige medelijden mee te hebben. Door deze gebeurtennissen ben ik erachter gekomen hoe het harde bedrijfsleven in elkaar zit. Achteraf gezien heb ik dit avontuur niet als de meest prettige periode ervaren maar heb ik er wel ontzettend veel van geleerd. 

Spanningsdriehoek 

Macro niveau: Een maatschappelijke ontwikkeling die plaatsvond is de krapte op de arbeidsmarkt. Dit betekent dat werknemers in deze tijd meer kunnen eisen. 

Krapte op de arbeidsmarkt

Werknemer in een betere positie                                                                     Werkgever moet meer bieden

Supervisie

Het afgelopen half jaar hebben we supervisie gekregen. De supervisiebijeenkomsten waren belangrijke moment voor mij gedurende het afgelopen halfjaar. Vandaar dat ik delen uit de supervisiebijeenkomsten meeneem in mijn Manage Your Talent verslag. 

Verwachtingen 

Mijn verwachtingen voordat ik binnenliep bij supervisie

Voor het vak supervisie had ik in eerste instantie niet zoveel verwachtingen. Ik wist nog niet wat het vak supervisie inhield en liet het gewoon op mezelf afkomen. Ik dacht dat ik er heel luchtig instond en dat supervisie niet zoveel met mij zou doen. Wel had ik verwacht dat supervisie een soort verlenge was van Develop Your Talent in leerjaar 2. Tijdens dit vak ging je reflecteren op jezelf en was je voortdurend bezig met je persoonlijke ontwikkeling en welke richting van het HR werkveld je op zou willen gaan.

Wat wilde ik leren?

Tijdens supervisie wilde ik graag meer inzichten krijgen in mezelf en welk HR werkveld bij mij zou passen. Aangezien ik er nog niet uit ben welke richting ik op wil met HR, hoopte ik daar tijdens supervisie achter te kunnen komen.

Klopten mijn verwachtingen met de werkelijkheid?

Mijn verwachtingen voor het begin van supervisie kwamen niet helemaal overeen met wat supervisie daadwerkelijk heeft gedaan. Ik dacht in het begin heel luchtig over supervisie, maar dat veranderde al vrij snel. Supervisie ging veel meer de diepte in dan dat ik eigenlijk had verwacht en ook raakte het mij meer dan ik ooit had gedacht. Supervisie heeft dus zeker mijn verwachtingen overtroffen. Echter bleek supervisie geen verlengde te zijn van Develop Your Talent, daar is namelijk het vak Manage Your Talent voor. Mijn verwachtingen waren dat supervisie meer over je persoonlijke ontwikkeling ging. Daarentegen bleek dat supervisie echt is gefocust op je ontwikkeling gedurende je stage.

Mijn verwachtingen over wat ik wilde leren zijn gedeeltelijk uitgekomen. Mijn verwachtingen waren dat ik meer inzicht zou krijgen in welk gebied van HR het beste bij mij zou passen. Gedurende mijn stage ben ik erachter gekomen dat werken op een HR-afdeling niet past bij mij. Helaas ben ik er gedurende de supervisiebijeenkomsten niet achter gekomen wat dan wel bij mij past. Maar gelukkig heeft supervisie mij op een duidelijke wijze laten reflecteren op mezelf en mijn stage. Hierdoor was het voor mij ook duidelijk dat mijn huidige stage totaal niet bij mij past. 

Bijzondere momenten en praktijksituaties 

Een belangrijke supervisiebijeenkomst was voor mij al meteen al een van de eerste. De eerste supervisie bijeenkomst was eigenlijk een soort van kennismaking en werden de verwachtingen van het vak supervisie uitgesproken. Hier werden we gevraagd na te denken om op de juiste wijze kritische vragen te kunnen stellen voor de volgende supervisie. Maar de tweede supervisie bijeenkomst gingen we gelijk diep op de casus in. De tweede supervisie bijeenkomst was voor mij al een hele intense bijeenkomst. Vanwege de casus die ik had geschreven, sprong deze er bij mijn mede supervisanten uit. Er was deze bijeenkomst dus gekozen om mijn casus verder te bespreken. In deze casus was te lezen dat ik van ben stage naar huis ben gegaan omdat het niet goed ging met mij. In deze casus had ik geschreven:

''Ik merk dat stage mij toch wel zwaar valt. Ik ben niet meer zo scherp, zowel tijdens mijn stage, werk en vrije tijd. Ik heb dan stage, school en werk daarnaast 25 uur per week. Ik ga steeds door, maar merk dat het wel veel is. Ik heb altijd veel gewerkt, maar hier nooit moeite mee gehad. Maar sinds dat ik terugkom uit Spanje valt het voor mij als een klap dat ik het zo druk heb.''

Een belangrijk moment tijdens de supervisie bijeenkomst was toen de rest van de groep dieper op gevoelsmatige vragen ingingen. Ik had namelijk nog met niemand van mijn omgeving besproken dat dit op stage was voorgevallen, en vind het ook moeilijk om over zulke dingen te praten. Wegens goede vragen die er gesteld werden vanuit de groep ben ik erachter gekomen dat ik veel dingen in mezelf op krop. Ik kreeg hier daarom van de groep ook het advies om niet alles in mezelf op te kroppen, maar het er juist met iemand over te hebben. Daarnaast gaf supervisie mij ook het besef dat ik de lat niet te hoog moet leggen voor mezelf. In mijn eigen omgeving van familie en vrienden krijg ik dit ook vaak te horen, maar op een of andere manier heb ik het gevoel te moeten presteren. Waar dit vandaan komt hoop ik steeds meer inzicht in te krijgen.

Tijdens de derde supervisiebijeenkomst zijn we dieper ingegaan op de casus van Anne. Deze supervisie deden we het op een ander manier dan de vorige supervisiebijeenkomst waar we met kaartjes werkte. Hier moesten we zelf vragen bedenken en stellen aan Anne gebaseerd op haar casus. Deze supervisiebijeenkomst heb ik geleerd hoe je op de juiste wijze open vragen moet stellen. Hier konden we extra goed nadenken op welke wijze je een vraag moet stellen om Anne zelf aan het denken te zetten en antwoord te laten geven op de gestelde vraag. Deze supervisie heeft me dus geleerd hoe je het beste de vragen kunt stellen en hoe je hier nog dieper op in kan gaan.

De vierde supervisiebeenkomst zijn we weer ingegaan op mijn casus. Dit kwam doordat mijn casus weer naar voren kwam. Hier gaf ik aan nog steeds erg gestrest te zijn omdat ik het heel erg druk had. Ik ben erachter gekomen dat stage en mijn onderzoeksrapport me hierbij heel veel energie kosten. Op momenten dat ik vrij ben komt dan al die vermoeidheid eruit. Ondanks dat stage en mijn onderzoek me heel veel energie kosten, wil ik het toch heel erg graag halen. Aangezien ik het zo druk heb blijven school en mijn onderzoek nog steeds een beetje achterwege. Ik merk heel erg dat ik achter loop en wil dus heel graag die inhaalslag maken om dit jaar door te mogen gaan, maar betwijfel of dit wel gaat lukken. Om dit jaar te halen zal ik dus tijd vrij moeten maken voor mijn onderzoek en dingen moet schrappen die ik nu in mijn agenda heb staan. Maar ik vind het heel moeilijk om minder te gaan werken en leuke dingen af te zeggen aangezien dit me juist heel veel energie oplevert. Ik ben er nu dus achter gekomen dat het te veel is wat ik allemaal wil doen. Ik zal dus keuzes moeten maken hoe ik mijn tijd op wil vullen, maar weet niet zo goed hoe ik dit moet gaan doen.

Met behulp van de juiste vragen die er gesteld werden van mijn mede supervisanten ben ik tot het inzicht gekomen dat er dingen moeten veranderen om mijn school nog wel te kunnen halen. Dit gaf mij het inzicht en de actie dat ik ook echt minder moest gaan werken. Daarnaast heb ik hieruit gehaald dat ik echt stappen moest ondernemen om gefocust aan mijn onderzoek te kunnen werken. De stappen die ik toen heb ondernomen zijn om aan te geven dat ik op mijn onderzoeksdag niet beschikbaar ben doordat ik echt aan mijn onderzoek moet werken.

Ik ben dus voornamelijk aan de slag te gaan om te kijken welke dingen er moesten veranderen om mijn school nog wel te kunnen halen. Maar daarnaast zag ik in dat het verminderen van mijn stress misschien nog wel belangrijker is dan het halen van mijn school. Hierbij heb ik daarom even in twijfel gebracht of ik nog wel door kon gaan met mijn stage. Ik heb toen uiteindelijk voor mezelf de beslissing gemaakt om toch door te gaan en het gewoon te proberen. Ik ervaar minder stress doordat ik het accepteer als ik de deadline voor mijn onderzoek niet haal. Hierdoor is er al zo'n grote last van mijn schouders gevallen.

De vijfde supervisie barsten ik weer voor de zoveelste keer in tranen uit. Dit doordat ik werd aangesproken dat ik mijn supervisie niet had ingeleverd. Ik vond dit heel verveld omdat ik nog steeds merk heel erg achter te lopen met alles en nog niet alles op een rijtje te hebben. Ik begrijp dat dit niet de bedoeling is en wil het ook op tijd inleveren maar op een of andere manier lukt het me niet.

Daarnaast zijn we de vijfde supervisie ingegaan op de kinderfoto's. uit deze supervisie heb ik voornamelijk gehaald hoe mijn mede supervisanten met behulp van de foto konden reflecteren naar zichzelf. Ik vond het mooi om te zien hoe bijvoorbeeld Anne de link kon leggen met haar gescheiden ouders. Ook was het mooi om te zien hoe Jill kon reflecteren op dat meisje dat niet van ballet hield op het meisje dat ze nu is geworden. En Sophie had eigenlijk een heel heftig verhaal wat ze vertelde over haar ongeluk dat ze had gehad met het paard. Het was mooi om te zien hoe Sophie daar zo sterk en bedacht over kon vertellen.

Voor mezelf kreeg ik ook de opdracht om aan de slag te gaan met de vraag wie dat meisje op de foto was en wie dat is geworden. Ik zag een meisje zonder ook maar enige zorgen of verantwoordelijkheid. En nu ben ik iemand met zorgen en een verantwoordelijkheid. Ik denk dat ik af en toe terug wil naar dat meisje en nog niet klaar ben om al die verantwoordelijkheid te dragen. Deze opdracht liet me wat breder naar mezelf reflecteren en heeft me echt aan het denken gezet. 

Wie ben ik? 

Als ik terugkijk op het afgelopen halfjaar heb ik me heel vaak de vraag gesteld: Wie ben ik? Voordat ik vertrok naar Spanje had ik een hele duidelijke visie, mening en wist ik heel goed antwoord te geven op de vraag wie ben ik, wat kan ik en wat wil ik. Mijn doel in Spanje was dan ook om wat meer open-minded te worden. Ik wilde meer openstaan voor andere mensen van verschillende culturen. Toen mijn avontuur in Spanje begon ging ik overal volledig in mee. Ik paste me zoveel mogelijk aan aan andere culturen en was binnen no time zo open-minded. Doordat ik in Spanje overal in mee ging had ik weinig contact met thuisfront. Ik belde af en toe naar thuis en mijn vriendinnen, maar dit contact was redelijk beperkt. Is was daar zo druk bezig met  het leren kennen van nieuwe mensen. Ik was druk bezig met een leven op te bouwen in Spanje waar ik een halfjaar zou gaan wonen. Deze beslissing die ik twee weken voor vertrek heb gemaakt, is de beste keuze geweest die ik ooit heb gemaakt. Naast de gave ervaring ben ik persoonlijk ontzettend veel gegroeid. Daarnaast heb ik me ook ontwikkeld op de Engelse taal. Eerst kon ik geen woord Engels, en nu is het voor mij geen probleem om in een gesprek naar het Engels te schakelen. Daarnaast ben ik gedurende mijn tijd in Spanje een stuk emotioneler geworden. Degene die ik was voordat ik naar Spanje ging was een stuk afstandelijker en had minder emoties. Ik voelde me altijd hetzelfde namelijk, goed. In Spanje heb ik mezelf opengesteld voor emoties en ben ik hierin een ander persoon geworden. Dit avontuur heeft voor mij dus veel mooie en goede dingen gebracht. 

Daarentegen heb ik bij terugkomst een gigantische klap gekregen. Ik was namelijk ontzettend veranderd. Ik had het gevoel een nieuwe persoonlijkheid te hebben en was ineens ontzettend emotioneel. Terwijl ik eerst op één hand kon tellen hoe vaak ik ooit had gehuild. Eerst had ik veel meningen over andere mensen en kon ik personen in hokjes plaatsen. Toen ik terugkwam kon ik geen enkel persoon in een hokje plaatsen. Ik zat dus heel erg in de knoei met mezelf doordat ik helemaal niemand in een hokje kon plaatsen. Dit maakt alles veel lastiger. Zo heb ik nu ontzettend veel moeite met keuzes maken. Stukje bij stukje wordt het voor mij steeds duidelijker wat dit avontuur in Spanje en de terugkomst heeft gedaan met mij. 

Complimenten kaartjes

Dit zijn de kaartjes die ik van mijn mede supervisanten heb gekregen. Ze hebben een kaartje uitgekozen die ze bij mij vinden passen. De eigenschappen enthousiasme en loyaliteit herken ik hierin heel erg. Deze eigenschappen waren niet nieuw voor mij en krijg ik vaak terug. Maar het kaartje openheid is nieuw voor mij. Eerst stelde ik me namelijk nooit open voor nieuwe dingen en nu wel. Ik had nooit verwacht dat andere mensen mijn nu als open zouden ervaren. Van wie ik het kaartje kreeg gaf hierbij aan dat ik veruit het meest van iedereen mezelf had opgesteld tijdens de supervisiebijeenkomsten. Het was dus heel leuk om dit compliment te krijgen. Daarnaast vond ik het ook leuk om het kaartje enthousiasme en loyaliteit te krijgen. Loyaliteit kreeg ik omdat ik volgens haar alles goed wil doen voor iedereen, en ook nooit je vrienden en familie teleur wil stellen. Enthousiasme omdat ik volgens haar altijd overal heel enthousiast over ben. Echt heel leuk om hierover een compliment te krijgen van een ander. 

SWOT-analyse 

HRM spanningsdriehoek 

De HRM-spanningsdriehoek geeft mezelf een duidelijke richting welke kant van HR ik op zou willen, indien ik later verder ga met HR. De bovenkant valt voor mij gelijk af, voor mij blijven de beroepen recruiter, intercedent, loopbaanadviseur en decaan over. 

Afstudeerstage bij: 

Voor mijn afstudeerstage mag ik stage gaan lopen bij Vanderlanden. Mijn vorige stage had ik al ontzetten getwijfeld of ik stage wilde lopen bij Shoots & More. Gedurende deze stage ben ik er voornamelijk achter gekomen wat ik niet wil en waar dus ook niet mijn interesses liggen. Ook ben ik erachter gekomen juist stage te willen lopen bij een groot bedrijf waar dingen goed geregeld zijn voor het personeel. Daarnaast zocht ik een stage die dichter bij huis was, zodat ik er eventueel op de fiets naar toe zou kunnen. Iedere dag bijna 2 uur in de auto zitten en vervolgens de hele dag achter een computer was te veel zitten voormij. Om me gezond te voelen merk ik deze beweging echt nodig te hebben. Vanderlanden is dicht bij huis waardoor ik hier op de fiets naartoe kan. Daarnaast krijg ik bij deze stage een sport abonnement waardoor ik na iedere werkdag even de sportschool in kan. dit zijn niet de hoofdredenen geweest, maar gezond blijven is wel iets dat belangrijk is voor mij. 

Voor een afstudeerstage heb ik deze keer ontzettend getwijfeld tussen twee verschillende dingen. Ik twijfelde heel erg tussen een stage als decaan op een middelbare school of deze stage bij Vanderlanden. Uiteindelijk heb ik er toch voor gekozen om stage te lopen bij Vanderlanden. Dit doordat de vacature mij zo ongeloof aansprak. Hier kom ik op de interim-campus recruitment terecht. Tijdens deze stage zal ik me bezig houden met het opzetten van events om technische studenten binnen te halen en te enthousiasmeren over Vanderlanden. Dit is niet 100% gefocust op HR, maar dus op het oprichten en organiseren van Events. Dit lijkt me een hele mooie uitdaging! Daarnaast bieden grote bedrijven de mogelijkheid om na je stage hier te blijven werken. Ik zie in deze stage zag ik een groter toekomstperspectief dan in decaan. Decaan blijft nog steeds een beroep dat zeker in gedachten blijft. Maar ik heb ontzettend veel zin in deze nieuwe uitdaging bij Vanderlanden. En trots dat ik uit meerdere kandidaten ben gekozen om hier stage te mogen lopen. 

Leerdoelen voor volgend jaar

Voor volgend jaar heb ik leerdoelen opgesteld. 

- Een helder inzicht in: Wie ben ik, wat kan ik, wat wil ik

- Erachter komen waar ik echt heel erg gelukkig van wordt

- Mezelf ontwikkelen op het gebied van presenteren

- Het voorkomen van stress

- Goed plannen: op schema lopen van de planning voor het onderzoeksrapport